Huiswaarts

ik kon niet wachten en hield het voor gezien

omdat hier een eindeloze weg was en bovendien

de toekomst die ik vroeger droomde was voorbij

en de Oude Markt wordt ook wel ouder zonder mij

 

ik ging van oost naar west op zoek naar het land

dat achter de schepen lag die ik had verbrand

maar ik moest soms denken dat de zon die daar stond

ook achter de Westrand zijn dag afrondt

 

waar ik ook ging of wat ik ook verwachtte

de echo van mijn stad klonk niet zachter

ik stond stil en luisterde, het voelde alsof

ik zweefde boven de bomen in het Vrouwenhof

 

hoe kon ik ooit denken weg te kunnen gaan

als hij op me wacht, ik zie hem van ver al staan

de televisietoren, kalm en pal

als baken van mijn stad, mijn vaste wal

 

elders is een souvenir

ook daar ben ik van hier