T T

Zangles in het badhuis

Publicatiedatum 26-06-2017

Ons Piepei (dat was de bijnaam), de Benjamin van de familie Peeters, werd in het jaar 1943 geboren en had het voorrecht om op erg jonge leeftijd reeds in een gevangeniscel te belanden, alwaar hij van moeders borst mocht genieten.
Moeder was namelijk na verraderswerk door de bezetter vastgezet voor handel in zwarte kaas. Zij ontkende dit permanent en werd gelukkig na een paar dagen vrijgelaten, omdat zij thuis vijf kinderen had te verzorgen.

Dit is de introductie van de belevenissen, opgetekend over de jaren van 1943 tot en met heden, van een rasechte Roosendaler. Gastelsewegger en dus geen Kalsdonker. Bij hem thuis zeiden ze altijd dat die Kalsdonkers geen verstand hadden. Waar dit vandaan kwam is voor hem nog een raadsel. Het zal wel komen doordat die van de Gastelseweg dichter bij de H. Hartkerk woonden.

Het eerste verhaal gaat over zangles. In mijn jonge jaren was er in Roosendaal geen betaalbare school om je eigen zangtalent te ontwikkelen. Ik praat nu over de jaren vijftig. Verder was er thuis geen gelegenheid om je te douchen. De enige mogelijkheid om jezelf te wassen was met de voeten in de gootsteen of in een zinken teil. Dit mocht ook alleen maar op zaterdag, aangezien er geen geld was om dit meerdere malen per week te doen en omdat ons gezin toen uit zeven personen bestond.

Er werd daarom zaterdags niet gekookt, aangezien de keuken altijd bezet was door iemand die zich uitgebreid moest wassen. Je zult jezelf afvragen wat dit allemaal met zingen heeft te maken? Heel eenvoudig. Op latere leeftijd mochten we ons voor een dubbeltje gaan douchen in het badhuis aan de Stationsstraat. De wascabines stonden in een grote hoge zaal en leenden zich vanwege de galm en echomogelijkheden prima voor allerlei aria's. Veel van mijn leeftijdgenoten hebben hier hun stemmen gevormd. Het is niet wetenschappelijk bewezen, maar het heeft naar mijn mening bijgedragen tot vorming van de vele koren in Roosendaal. Ikzelf heb mijn stem verpest, doordat ik altijd de pech had een douche met koud water te treffen. Volgens mij was dit zo geregeld door de beheerders, de heer en mevrouw Torenbos, die mijn stem waarschijnlijk niet konden waarderen. Enfin, voor een dubbeltje kon je nergens beter je stem ontwikkelen. Jammer dat niet iedereen het gezang waardeerde. Maar ja, je hebt overal mensen voor.


Reacties (0)

Er zijn nog geen reacties
Reageer op dit verhaal
Captcha code
Stormramp en watersnood 1953 (de nacht van 31 januari op 1 februari)

Stormramp en watersnood 1953 (de nacht van 31 januari op 1 februari)

De belevenis van een 7-jarig meisje vanuit een houten Oostenrijkse woning.

 

> Lees meer
Mijn ouders & Pater Alphons

Mijn ouders & Pater Alphons

Na het bombardement op Roosendaal in mei 1940 met veel slachtoffers en verwoestingen, begint het verzet tegen de Duitse bezetting vanuit een gevoel van onrechtvaardigheid. Mijn vader Adrianus (Janus) van Haperen (1917-1991) onderneemt vanaf het begin van de oorlog samen met vriend Wim Nuijts risicovolle acties in het ondergrondse verzet

> Lees meer
Damstraat

Damstraat

Waarom de Damstraat en waarom de periode 1960-1965?

> Lees meer