De motorrijder reed

De motorrijder reed
over een weg met bomen.
Grote zus: niet geweten.
Naam: mij onbekend
leven we honderd meter
uit elkaar, in tijd
drie jaar van af gemeten.

Waar de straat sporen
van kinderkrijt,
als onvindbaar stof
in de wind verloren heeft,
ligt angst als druppels bloed
van grote zus gesprenkeld
op de harten van alle vrouwen
aan de weg met bomen.

Steeds bonken
bij naderend motorgeronk
moederharten en speuren ogen open
gesperd de weg af naar hun kind,
als niet de poorten van een tuin
-waarin ik mijn toekomst zocht-
voorgoed gesloten blijven. Nog steek ik

mijn hoofd tussen de spijlen
en tuur verwonderd naar
wat komen gaat. Zo smeedt
gewetenloos herinnering
wat is en was aaneen
en doorkneedt ons levenslang.