Het wordt weer mooi in de Molenstraat

Weer mooi, durf ik gerust te stellen, want ik vond de Molenstraat vroeger ook al mooi. Dat is natuurlijk een subjectieve vaststelling, maar ik heb dierbare, mooie herinneringen aan de binnenstad in het algemeen en aan de Molenstraat in het bijzonder.

Dan is het goed om te weten dat ik in 1950 in de Damstraat geboren ben, op nummer 61 om precies te zijn. Op vijfjarige leeftijd verhuisden we met ons gezin naar een nieuwe woning in de Fortuinstraat, dus we bleven in de buurt. Het zal dan ook duidelijk zijn dat deze twee locaties de uitvalsbasis vormden voor allerlei activiteiten, die ik als kind, tiener en jong-volwassene heb ondernomen.

Ik herinner me nog goed dat ik met Pa Buijs vaak ging wandelen. Een vaste ronde vormde een route waarin de Molenstraat, Brugstraat, Stationsstraat en de Markt een lus vormden. Als vierjarige op de bewaarschool in de Kloosterstraat bij juffrouw Freyters, dochter van de oud-burgemeester. Daarna zes jaar naar de lagere school St. Marie, op de plaats waar ik nu weer zit. Spelen in de speeltuin van buurman 'Bultje' van Haperen en voetballen in het Vrouwenhof.

Boodschappen, eerst met mijn moeder, vaak bij De Gruyter in de Molenstraat en Piet van Overveld. Vlees bij Slager Schütz. Later, toen mijn broer Johan zijn rijbewijs had gehaald, kregen wij samen een boodschappenlijstje mee en deden Johan en ik in de Fiat 1100 de boodschappen.

Weer even later vormden de Damstraat en de Molenstraat het domein om uit te gaan. Zeer vele uren hebben we daar doorgebracht en ik heb daar zeer dierbare herinneringen aan.

En ten slotte ben ik ook nog in de Molenstraat getrouwd. Januari 1973, een zeer koude dag, met een vers pak sneeuw, een warm feest bij Poort van Kleef.

Ik noem zo maar wat wapenfeiten uit mijn jeugd die een duidelijke relatie hebben met de Molenstraat. Het was, wordt en blijft een mooie straat...