Oppas opa

Roosendaal, april 2005

Wanneer ik als oppas opa binnentreedt,
zijn de ouders juist voor vertrek gereed.
Mijn kleinzoon haast in nachtgewaad,
luisterend nog naar moeders raad.

Ondergaat het allemaal als een sleur.
Maar bij het sluiten van de voordeur,
Komt hij plotseling tot leven, heel druk.
Wil ineens veel vertellen, in een ruk.

Mijn kleinzoon is nu vijf jaar oud.
En is ook gelukkig wel eens stout.
Maar dat stout zijn is niet slecht.
Hij is echt, eerlijk en oprecht.

Als wij samen een spelletje spelen.
En de kaartjes eerlijk verdelen,
Dan laat ik hem wel eens winnen,
Hij geniet dan toch zo van binnen.

En als hij in zijn fantasie vertelt.
Voelt hij zich rijk, zonder geld.
Hij valt me aan, toont zijn kracht.
Want sterk is hij, zonder macht.

Een auto tekent hij zowaar.
Een BMW zeker, toe maar.
Al is de auto niet recht van lijn.
Dierbaar zal hij me altijd zijn.