Molenbeek en Everland

Roosendaal, juni 2013

Stil, stil, o zo heel stil en week
heeft de wind de bomen gekust.
En over de prachtige Molenbeek,
ligt het maanlicht in diepe rust.

Eenden verscholen tussen het wuivende riet,
de bladeren van de bomen beefden zacht.
Maar ruisen deden ze niet.
Zo zou men spreken van: “wat een nacht”.

In de zwarte duisternis blonk,
het water van de beek als glans metaal.
Door de immense stilte, in ‘t vroeg, klonk,
‘s ochtends het gezang van de nachtegaal.

Waar in het Everland de knotwilgen staan.
Ziet de zomer dit alles rustig aan.
Mensen neem toch eens de tijd, en kijk,
hoe de natuur met haar kleuren prijkt!