Roosendaolse kerremus

September, wa betekunt da vor Roosendaol!!
‘tis dan tog ommes kerremus, meej volop kabaol.
Zeuve daoge laank meude, sprienge en daanse.
En ge ziet ‘r dan ok mar genog meinse sjaanse.
Plaotjes schieten meej ’n buks, en touwke trekke.
Bots oto’s en kop van jut, ’t is tog van de gekke.
Achtbaon en de Rups , Spóókuis en Suikerspin,
’t gaot er tog aollemaol as zoete koek in.

Kraomen meej friet, snoep, pinda’s en gebak.
In de poffertjeskraom kunde gaon ete op oe gemak.
Schommels, Paolingkraom en ‘t Reuzerad.
Agge daor ziek uit kwaam, dan ààrde ’t gat.
En vedder gaot de pret, meej geweld en meziek!
’s Nachts gaon we naor uis, meej ’n ééle kliek.
Meej z’n allen emme we tog veul leut gat.
‘k zou ’t nie wulle misse, ̓k zou nie wete wa.

D‘n lesten kerremus aovond wier ’t éél laot.
Vor at dan ’t ééle spul naor uis toe gaot.
De kerremus wier s ̓nachts al afgebroke,
Toen amme van ̓t een nog naor ‘t aander overstoke.
En toen a wij meej z’n allen naor uis toe gienge,
Begonne we “We gaon nog nie naor uis” te zienge.
“Waant òòns moeder, da dochte, is nie thuis.”
Mar net as meej allus, ‘r komt tog ’n énd.
’s Avons ’n vént, ’s morregus ‘n vént.
Da zee òòns moeder vroeger altij.
Amme éél tuis kwaome, waar ‘t meins ok al wir blij.